Sa Pagtiklop ng Alon

Mga mata’y nakatingin sa bawat salpok ng alon sa dalampasigan, inaaliw ang sarili  habang natatalamsikan ng tubig ang mukhang larawan ng pagkabigo at kalungkutan.Hindi niya akalain na iyon ang kahihinatanan ng kanyang pag-ibig. Ang inakala niyang walang katapusang kaligayahan sa piling ng mahal sa buhay ay parang isang daluyong na tinangay nang malalakas na hangin papalayo sa kanya. Kasabay ng walang tigil na pagdampi ng alon ang pangingilid ng kanyang luha, ang mahinang impit na daing ay naging  hagulgol  at waring nakikipagsabayan sa lakas ng ingay ng  dagat. Nag uunahang bumagsak ang mga luha sa buhanginan at sa pagpatak nito tuluyan na itong nilamon at tinangay ng alon.

Bumalik sa alaala ang matatamis na pangako na ang piping saksi ay ang dagat. Habang hawak- kamay na tumatakbo sa dalampasigan at nangarap na sabay na babagtasin ang dulo ng karagatan. Walang bibitaw at magkatuwang na haharapin gaano man kalaki ang mga batong nakaharang sa pagsuong sa lalim ng dagat. Ngunit tila kumunoy ang kinasadlakan ng kanyang pag-ibig. Pinilit niyang sagipin ito at hawakan nang mahigpit para di makahulagpos sa kanya ngunit ito na mismo ang siyang kumawala sa kanyang kamay at tuluyang nagpatianod sa delubyo ng dagat. Wala siyang nagawa kundi tignan ang unti –unting pagkakalayo nito sa kanya. Nais niyang lumaya sa dusang naranasan ngunit patuloy na sumisiksik sa kanyang isipan ang mga kataga ng pamamaalam na iniwan sa kanya ng kanyang mahal, na hindi kaya ng pag-ibig niya ang buhay na gusto nitong maranasan.

Tuluyan nang napagod ang kanyang mata sa pagtangis. Lakas loob niyang isinigaw ang kanyang hinanaing ngunit wala man lamang nakaririnig sa kanya kundi ang alon ng dagat na abala sa pakikipaglaro sa malalakas na ihip ng hangin. Papalubog na ang araw ngunit ayaw pa niyang umalis sa kanyang kinatatayuan. Nais niyang matapos na ang pighati na kanyang nararanasan. Nais niyang makita ang pagtahan ng karagatan upang makadama siya ng katiwasayan kahit panandalian lamang. Hindi siya aalis hanggat hindi nanahimik ang dagat.Kapag payapa na ang lahat at kapag dumating na ang sandali na napagod na ang alon sa pag-indak,  lilisanin niya ang lugar na iyon at iiwan ang luha ng pagdadalamhati upang kasamang matangay sa agos nang PAGTIKLOP NG  ALON.

AllBlogToolsFacebook comments for blogger brought to you by AllBlogTools.com , Get Yours?